Biblia mówi: „Przeto okażmy się wdzięcznymi, my, którzy otrzymujemy królestwo niewzruszone, i oddawajmy cześć Bogu tak, jak mu to miłe: z nabożnym szacunkiem i bojaźnią”. Hbr 12,28 (BW). To ona jest początkiem mądrości, która pozwala poznać Boga i Jego wolę, która kieruje wierzącego na drogę prowadzącą do zbawienia. Jezus ukazuje się niewiastom 2. 9 A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!». One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 10 A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». Podkreślał, że słowa „Nie lękajcie się!” 45 lat temu na Placu św. Piotra nabrały szczególnej mocy i odcisnęły niezatarte piętno na całym pontyfikacie Jana Pawła II. - Tymi słowami żyjemy do dzisiaj - uważa krakowski metropolita senior. Jak zauważył, słowa „Nie lękajcie się!” były skierowane do wszystkich ludzi bez Jan Paweł II - www.vatican.va Pamiętnego 16 października 1978 roku został wybrany papieżem i przyjął imię Jan Paweł II. 22 października zainaugurował pontyfikat i wtedy wypowiedział znamienne słowa: „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”. Wyznaczyły one kierunek nowego pontyfikatu i stały się niemal Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: Wstańcie, nie lękajcie się! Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie. Fundacja będzie nosić nazwę "NIE LĘKAJCIE SIĘ". Na czele fundacji stanie prof. Andrzej Zoll. W Radzie Patronackiej zasiądzie kardynał Franciszek Macharski i wybitne postacie z kraju i ze świata. Bieżącą działalnością fundacji zajmie się zarząd, a kontrolować go będzie komisja rewizyjna. foO0. **Ula Rogólska, nasz specjalny korespondent na XXIII ŚDM** Co po niektórych pielgrzymów nocny chłód obudził już około godziny piątej. Niedługo potem alejki wypełnili kolejni dochodzący - to katolicy mieszkający w Australii. Bardzo liczna grupa Wietnamczyków zwraca uwagę wielka flaga, którą niosą w kilkanaście osób. Lorin i Peyte pochodzą z Libanu. W Australii mieszkają już od kilkunastu lat. Tez przyjechali dziś rano. Mają dziesięcioro dzieci. Razem z nimi przybyło ich kilkoro, a także ciocie, kuzynki. Kiedy widzą, ze pielgrzymi jedzą swój suchy prowiant, otwierają wielką reklamówką z kanapkami z pastą jajeczną i sałatką - Świeże, jedzcie - zaprasza Lorin. Po cieple napoje pielgrzymi stoją w długiej kolejce. Ale "sąsiedzi" Lorin i Peyte nie mają tego problemu. Libańczycy wyjmują termos z gorącą kawą i częstują chętnych. I na koniec - pyszyne libańskie ciasteczka z orzechami. - Piekła moja siostra - uśmiecha się gościnność trochę nas krępuje. A wysoki, potężny Peyte podchodzi do nas, ściska rękę i mówi: Mam dziesięcioro własnych dzieci, co za różnica, że będę miał tu jeszcze kilkoro! Częstujcie się, próbujcie. Przyjechaliście z bardzo daleka jesteście zmęczeni. Po chwili są obok nas Aldiba, i jej wnuk John. Aldiba pochodzi z Włoch. Jest bardzo zainteresowana obrazkiem, jakie rozdają polscy pielgrzymi - to zdjęcie ołtarza z Łagiewnik i tekst Koronki do Bożego Miłosierdzia. 80-letnia Pat ściska dłonie każdemu pielgrzymowi. - Byłam na obu spotkaniach z Janem Pawłem II w Australii. Na tym z Ojcem Świętym Benedyktem tez mnie nie mogło zabraknąć! Cieszę się, że tu jesteście. To zachwycające! Tylu młodych katolików. Wszyscy przyjechali tu ze względu na naszą wiarę. Łączy nas Jezus. To piękne, ze tu jesteście. Dziękuje za wasz trud! Choć niebo jest zachmurzone, jest ciepło. Kiedy pojawia się Ojciec Święty znów młodzi witają go bardzo radośnie. Kiedy przejeżdża pomiędzy sektorami, tłum wiwatuje, każdy chce mieć zdjęcie z jak najbliższej odległości. Homilii młodzi słuchają w skupieniu. Mocno klaszczą, kiedy słyszą "Nie lękajcie się" i papieska zachętę do otwarcia się na moc Ducha Św. Oklaski towarzysza też przemówieniom i podziękowaniom wygłoszonym przez kardynałów George'a Pella i Stanisława Ryłkę. Na koniec - komunikat, że następne SDM odbędą się w Madrycie. Hiszpańskich grup nie ma zbyt wiele, ale w każdym zakątku Randwick słychać ich okrzyki radości. Cieszą się tez europejczycy - tym razem znów będzie blisko. Martwią się Nowozelandki: - Hm... Do 2011 roku jest trochę czasu... Trzeba wierzyć, ze nie ma rzeczy mówimy Libańczykom - Do zobaczenia w Madrycie, oni odpowiadają: - Dla Boga nie ma nic niemożliwego! Mówimy - do zobaczenia w Madrycie, a jak będzie? Trzeba pozwolić działać Duchowi Świętemu - uśmiecha się Lorin. Około Randwick powoli pustoszeje. Żegnają się z uczestnikami wolontariusze, policjanci, porządkowi: - Byliście bardzo, bardzo grzeczni - śmieje się do pielgrzymów Rose Coe, policjantka pilnująca porządku przy jednej z bram. - Przyjedzcie znowu! - Niech Was Bóg błogosławi - mówi pielgrzymów jeden z jej kolegów, machając do przechodzących. Grupa Hiszpanów z Jerez już zdążyła przygotować na kartonie napis: Spotkamy się w Madrycie!!! Jutro część pielgrzymów już będzie wracać do domów. Wezwani do dawania świadectwa, do otwarcia na działanie Ducha Świętego, który to tego uzdalnia zaczną nowe życie, budowanie nowej ery - świata przemienionego miłością... «« | « | 1 | » | »» Osiemnaście homilii. Także do osobistej refleksji nad czytaniami mszalnymi. Nie lękajcie się! Ks. Jan Słomka Zesłanie Ducha Świętego przemieniło uczniów Jezusa w Apostołów. Wcześniej, gdy trwali na modlitwie w Wieczerniku, mieli już w pamięci nauki i cuda Jezusa, których byli świadkami przez minione trzy lata. Ich serca były pełne przywiązania i miłości do Niego, a radość spotkań po Zmartwychwstaniu i widok Wniebowstąpienia mogły ich umacniać. Ale to wszystko jeszcze nie wystarczało. Bali się wyjść poza swój krąg, bo na zewnątrz czyhały niebezpieczeństwa. Wydawało im się, że najlepiej ochronią to wszystko, co im Jezus zostawił, zamykając się i unikając zagrożeń. Dopiero dzień Pięćdziesiątnicy dokonuje w ich sercach przemiany. Wychodzą z zamkniętego pomieszczenia i ogłaszają zebranym na żydowskim święcie pielgrzymom Dobrą Nowinę. W ten sposób Kościół rozpoczyna wypełnianie swojej misji - głoszenia wszystkim ludom Ewangelii. Zesłanie Ducha Świętego nie było tylko jednorazowym działaniem. Duch został dany Kościołowi i działa w nim, czyli w nas, przez wszystkie pokolenia. Jego działanie jest właśnie takie jak ów wielki dzień. Przychodzi jednocześnie oczekiwany i niespodziewany; jest mocny, ale delikatny. Duch napełnia serca kolejnych pokoleń wierzących, usuwając z nich lęk i obficie obdarowując swoimi darami. Dzięki działaniu Ducha Kościół jest potężny, a bramy piekielne go nie przemogą. Ale jest to potęga inna od potęg światowych. Ponieważ opiera się na mocy Ducha, jest taka jak działanie Ducha: na pozór słaba, bezbronna, często ponosząca widoczne klęski, natomiast daleka od spektakularnych tryumfów. A więc cała siła Kościoła jest z Boga, a przejawia się ona przede wszystkim w świętości jego członków. Bo świętość jest darem. O własnych siłach można zostać bohaterem, zyskać sławę, ale świętość to coś innego, coś więcej i mniej: święty nie musi być bohaterem, w nim ma objawiać się Bóg. Święty jest dosłownie theoforos: niosący Boga. Świętując Zesłanie Ducha Świętego, wpatrujemy się w Apostołów, odważnie wychodzących przed wieczernik, i odnawiamy naszą ufność w to, że Jezus nie pozostawił nas samych wobec przeciwności i zagrożeń tego świata, ale, tak jak powiedział, jest z nami w każdym dniu. To święto jednocześnie jest wezwaniem do rachunku sumienia: czy, choć pielęgnuję w sobie wiarę i miłość do Jezusa, nie pozwoliłem, aby moim życiem, a zwłaszcza życiem wiary, rządził lęk i nieufność. Inaczej mówiąc: czy nie przestałem wierzyć w obietnice Jezusa o darze Ducha. Ojciec Święty dwadzieścia cztery lata temu na placu Zwycięstwa wielkim głosem modlił się za naszą Ojczyznę i wołał: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”. Nam zaś przypominał słowa Jezusa: „Nie lękajcie się!”. Gdy człowiek zaczyna wierzyć swoim lękom - zamyka się na działanie Ducha. Gdy, choć słaby i pełen obaw, jak Apostołowie czuwa w wieczerniku, Duch przychodzi. Kościół żyje i umacnia się, gdy odważnie głosi Ewangelię, gdy wychodzi na zewnątrz, do tych, którzy z jakichkolwiek względów odrzucają lub ignorują przesłanie Ewangelii. Kościół chroni dziedzictwo wiary Ojców, nie przez trwożliwe wypatrywanie kolejnych zagrożeń i nieustanne straszenie nimi, ale wtedy, gdy wiarę tę wyznaje radośnie i odważnie. Ilekroć zaczynamy patrzeć na otaczający nas świat jako na nieustanne zagrożenie, miejsce, gdzie pojawiają się ciągle nowe niebezpieczeństwa dla naszej wiary i moralności, ilekroć pozwalamy, aby naszymi uczuciami, myślami i decyzjami kierował lęk, ilekroć kierujemy się chęcią odgrodzenia od zepsutego świata i zamknięcia się w gronie wybranych „czystych”, tylekroć sprzeniewierzamy się naszej wierze i stajemy się małoduszni, dosłownie: ludźmi małego ducha. A przecież jako chrześcijanie, ludzie żyjący w mocy Ducha, mamy dawać świadectwo: w tym również świadectwo odwagi i wielkoduszności. Biblijny werset dniaA wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich 19:30nagrodaCodziennie jeden cytat z Pisma Swietego Otrzymac:EmailFacebookAndroid-appNa twojej stronieIndywidualny Plan Pisma SwietegoJezeli chce Pan, Pani utworzyc swoj plan czytania Pisma Swietego prosze sie zameldowac lub zarejestrowac. Tutaj widzi Pan, Pani swoje sukcesy w czytaniu Pisma Switego i nastepna czesc, ktora jest dzisiaj do przeczytania. Jak dobrze znasz Pismo Święte – najważniejszą książkę świata? W tym artykule przedstawimy dziesięć ciekawostek o Biblii, które mogą cię zaskoczyć. Biblia jest najpopularniejszą książką na świecie. Według danych, Biblia jest najczęściej kupowaną książką na świecie. Pismo święte zostało w 1995 roku wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa, a ilość wydrukowanych kopii szacuje się na ponad pięć bilionów. Biblia występuje w ponad 1500 wersjach językowych i dialektycznych. Najpopularniejszym w Polsce przekładem jest Biblia Tysiąclecia, wydana w 1965 roku na pamiątkę Chrztu Polski. Przeczytanie całej Biblii na głos zajmuje około stu godzin – a w przypadku najnowszych wydawnictw typu Biblia MP3, dokładnie 105 godzin. Zwrot „Nie lękajcie się” pojawia się w Biblii dokładnie 365 razy – tyle samo, ile dni w roku. Samo słowo „Biblia” pochodzi z języka greckiego i oznacza księgę. Związane jest ze starożytnym miastem Byblos, gdzie produkowano większość książek i materiałów papierniczych. Spora ilość przekładów i rodzajów Biblii wiąże się z pewnymi niejasnościami w odczytywaniu języka starohebrajskiego. Język ten w piśmie nie uwzględnia samogłosek, co pozostawia wolne pole do interpretacji pewnych słów. Pomimo rozdzielenia na wiele ksiąg, historie w Biblii są spójne w kontekście znaczenia Zmartwychwstania Chrystusa. Księgi poprzedzające Nowy Testament zawierają wiele odniesień do przyjścia Zbawiciela i jego Narodzenia. Najczęściej występującym w Biblii imieniem jest Dawid. Imię to pojawia się w Piśmie Świętym aż 1118 razy. Popularny zwyczaj „przysięgania na Biblię”, będący obecnie częścią sądownictwa pochodzi z dawnej żydowskiej praktyki składania obietnicy słowami „Bóg będzie świadkiem pomiędzy mną a tobą” (Księga Rodzaju Częścią i uzupełnieniem Biblii są również mniej znane apokryfy, uznawane za pisma niekanoniczne. Choć nie powstały one pod natchnieniem Ducha Świętego, możemy dowiedzieć się z nich wielu ciekawych rzeczy, między innymi historii o rodzeństwie Jezusa Chrystusa. Zobacz najczęściej kupowane wydania Pisma Świętego: - Pismo Święte Biblia MP3 Audio Nowa Biblia Gdańska (NBG) - 7xCD/MP3- Biblia Tysiąclecia A4 Papieska twarda złocone brzegi kartek niebieska- Ilustrowana Biblia młodych Powołanie Cyrusa1 411 «Uciszcie się, wyspy, ażeby Mnie słuchać! Niechaj narody odświeżą swe siły! Niechaj wystąpią, wtedy niech mówią: "Udajmy się razem do sądu!" 2 Kto wzbudził ze Wschodu tego, którego sprawiedliwość przyzywa na każdym kroku? Kto mu poddaje narody i upokarza królów? Miecz jego ściera ich na proch, jego łuk roznosi ich jak słomę. 3 On ściga ich, przechodzi nietknięty, jakby stopami nie dotykał ścieżki. 4 Kto zdziałał to i uczynił? Ten, co [z nicości] wywołuje od początku pokolenia, Ja, Pan, jestem pierwszy, z ostatnimi również Ja będę!»2 5 Spojrzały wyspy i lękają się, drżą krańce ziemi! - Zbliżają się i przychodzą3. Bóg jest z Izraelem 8 Ty zaś, Izraelu, mój sługo4, Jakubie, którego wybrałem sobie, potomstwo Abrahama, mego przyjaciela! 9 Ty, którego pochwyciłem na krańcach ziemi, powołałem cię z jej stron najdalszych i rzekłem ci: «Sługą moim jesteś, wybrałem cię, a nie odrzuciłem». 10 Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż się, bom Ja twoim Bogiem. Umacniam cię, jeszcze i wspomagam, podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą. 11 Oto wstydem i hańbą się okryją wszyscy rozjątrzeni na ciebie. Unicestwieni będą i zginą ludzie kłócący się z tobą. 12 Będziesz ich szukał, lecz nie znajdziesz tych ludzi, twoich przeciwników. Unicestwieni będą i na nic zejdą ludzie walczący z tobą. 13 Albowiem Ja, Pan, twój Bóg, ująłem cię za prawicę mówiąc ci: «Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą». 14 Nie bój się, robaczku Jakubie, nieboraku Izraelu! Ja cię wspomagam - wyrocznia Pana - odkupicielem5 twoim - Święty Izraela. 15 Oto Ja przemieniam cię w młockarskie sanie6, nowe, o podwójnym rzędzie zębów: ty zmłócisz i wykruszysz góry, zmienisz pagórki w drobną sieczkę; 16 ty je przewiejesz, a wicher je porwie i trąba powietrzna rozmiecie. Ty natomiast rozradujesz się w Panu, chlubić się będziesz w Świętym Izraela. Cuda nowego wyjścia7 17 Nędzni i biedni szukają wody, i nie ma! Ich język wysechł już z pragnienia. Ja, Pan, wysłucham ich, nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela. 18 Każę wytrysnąć strumieniom na nagich wzgórzach i źródłom wód pośrodku nizin. Zamienię pustynię na pojezierze, a wyschniętą ziemię na wodotryski. 19 Na pustyni zasadzę cedry, akacje, mirty i oliwki; rozkrzewię na pustkowiu cyprysy, wiązy i bukszpan obok siebie8. 20 Ażeby widzieli i poznali, rozważyli i pojęli [wszyscy], że ręka Pańska to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał. Pan jest jedynym Bogiem9 21 Przedłóżcie waszą sprawę sporną, mówi Pan, podajcie wasze mocne dowody, mówi Król Jakuba. 22 Niechaj przystąpią i niech Nam objawią to, co się ma zdarzyć. Jakie były przeszłe rzeczy? Objawcie, abyśmy to wzięli do serca. Albo oznajmijcie Nam przyszłe rzeczy, abyśmy mogli poznać ich spełnienie10. 23 Objawcie to, co ma nadejść w przyszłości, abyśmy poznali, czy jesteście bogami. Zróbcie choć coś, czy dobrego, czy złego, żebyśmy to z podziwem wszyscy oglądali. 24 Otóż wy jesteście niczym i wasze dzieła są niczym; obrzydliwością jest ten, kto was wybiera. Zapowiedź zwycięstwa Cyrusa 25 Wzbudziłem kogoś z Północy i przyszedł, ze Wschodu słońca wezwałem go po imieniu. On zdeptał możnowładców jak błoto, podobnie jak garncarz depcze glinę. 26 Kto objawił to z początku, żebyśmy wiedzieli, i to długo naprzód, byśmy rzekli: «Słusznie?» - Nikt nie objawiał, nikt nie obwieszczał, nikt też nie słyszał słów waszych11. 27 Pierwszy Ja [ogłaszam] Syjonowi: «Oto one!» i Jerozolimie daję radosnego zwiastuna. 28 Patrzyłem: lecz nie było nikogo, nikogo z nich - zdolnego do rady, żeby odrzekł słowo, gdy go spytam. 29 Oto wszyscy oni są czczą ułudą; dzieła ich nie istnieją, posągi ich to znikomość12 i pustka.

nie lękajcie się biblia